Taksonomia rodziny Coronaviridae
Należąca do rzędu Nidovirales, rodzina Coronaviridae obejmuje wirusy otoczkowe, których genom (o wielkości do 32 tysięcy par zasad) stanowi jednoniciowy RNA o dodatniej polarności. Rodzina ta jest podzielona na dwie podrodziny, tj: Coronavirinae i Torovirinae, w obrębie których wyróżnia się sześć następujących rodzajów: Alphacoronavirus, Betacoronavirus, Gammacoronavirus, Deltacoronavirus, Torovirus i Bafinivirus (rys.1). Wirusy należące do podrodziny Coronavirinae to głównie patogeny ssaków i ptaków powodujące, m.in. choroby układu oddechowego, zapalenie jelit i nerek.
Infekcje wirusów z podrodziny Coronavirinae
Infekcje, których czynnikiem etiologicznym były wirusy z podrodziny Coronavirinae, zaobserwowano, m.in. u świń, koni, wielbłądów, kotów, psów, ptaków, nietoperzy, królików i wielu dziko żyjących zwierząt. Zakażenia, wywołane przez te patogeny odnotowano również u ludzi. W większości przypadków były to choroby odzwierzęce, których przykładem są: ciężki ostry zespół oddechowy (ang. Severe Acute Respiratory Syndrome, SARS), Bliskowschodni zespół niewydolności oddechowej (ang. Midle East Respiratory Syndrome, MERS) oraz COVID-19. Z kolei podrodzina Torovirinae obejmuje głównie patogeny zwierząt, głównie koni (wirus Berne), bydła (wirus Breda) i indyków.